آخرین وضعیت کشت و تولید مواد مخدر در کشور

آمار نشان می دهد هلمند با بیش از ‪ ۳۰‬ هزار هکتار، قندهار با ‪ ۲۶ ‬هزار هکتار، فراه ‪۱۴/۵‬هزار هکتار، ارزگان هفت هزار هکتار و بادغیس با سه هزار هکتار زمین زیر کشت موادمخدر، به ترتیب در فهرست مناطق عمده تولیدکننده مواد مخدر قرار دارند 

 .............................................................................................................................

به گزارش بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان ( afghanpaper )، دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد ‬در گزارش سالانه خود اعلام کرد که امسال تغییری در سطح زیرکشت بوته خشخاش در افغانستان رخ نداهد و مساحت کشتزارهای این گیاه همانند سال ‪ ۲۰۰۹‬میلادی در ‪ ۱۲۳‬هزار هکتار ثابت ماند. البته بیشترین سطح زیر کشت خشخاش مربوط به سال ‪ ۲۰۰۷‬میلادی است که به ‪۱۹۳‬ هزار هکتار رسیده بود.

براساس این گزارش میزان تولید تریاک در سالجاری میلادی سه هزار و ‪ ۶۰۰‬تن تخمین زده شد که ‪ ۴۸‬فیصد نسبت به سال ‪ ۲۰۰۹‬میلادی کاهش دارد. البته نباید فکر کنید که این کاهش مربوط به فعالیتها و خدمات وزارت مبارزه با مواد مخدر است، زیرا علت اصلی آن این است که بهار امسال هنگام گل دادن بوته خشخاش در ولایت‌های قندهار و هلمند آفت طبیعی شیوع یافت.
اما با اینکه کشت تریاک در سال جاری کاهش یافته، درآمد ناشی از قاچاق موادمخدر امسال در افغانستان ‪۶۰۴‬ میلیون دالر برآورد شده که افزایش چشمگیری نسبت به سال ‪ ۲۰۰۹‬میلادی که ‪ ۴۳۸‬میلیون دالر بوده نشان می‌دهد.
بنا بر اعلام دفتر مذکور با کاهش میزان تولید محصول خشخاش به علت شیوع آفت طبیعی و تغییرات جوی، قیمت هر کیلوگرم تریاک خام که سال قبل ‪ ۶۴‬ دالر بود با ‪ ۱۶۴‬ فیصد افزایش به ‪ ۱۶۹‬دالر رسید و درحال حاضر قیمت تریاک بیشتر در ولایت‌های قندهار و ننگرهار درحال افزایش است.
نکته قابل توجه اینکه هم اکنون ‪ ۹۶‬ فیصد خشخاش افغانستان در ‪ ۹‬ولایت ناآرام جنوبی و غربی کشت می‌شود که در ‪ ۲۵‬ ولایت دیگر، تنها چهار فیصد تریاک تولید میگردد. آمار نشان می دهد هلمند با بیش از ‪ ۳۰‬ هزار هکتار، قندهار با ‪ ۲۶ ‬هزار هکتار، فراه ‪۱۴/۵‬هزار هکتار، ارزگان هفت هزار هکتار و بادغیس با سه هزار هکتار زمین زیر کشت موادمخدر، به ترتیب در فهرست مناطق عمده تولیدکننده مواد مخدر قرار دارند.
هرچند بیشتر ولایت‌های عاری از کشت خشخاش در شمال و شمال شرقی کشور قرار دارند، اما ولایت کوهستانی بدخشان با یک هزار و یکصد هکتار زمین زیر کشت خشخاش هنوز هم یکی از مناطق تولیدکننده مواد مخدر است که علاوه بر کشت این گیاه، تعدادی از کارگاه‌های تولید هروئین و مرفین در نقاط دور افتاده ولایت و در کوه‌های سخت گذر قرار دارد و علت آن نیز هم مرز بودن با تاجیکستان و ایالت سین کیانگ چین به عنوان راه مهمی در قاچاق مواد مخدر به این دو کشور می باشد.
بنابر اعلام دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل در افغانستان ، درحال حاضر‪ ۴۷‬ فیصد کشاورزان در ولایت‌های جنوبی، غربی، جنوب غربی و بدخشان در شمال شرق خشخاش کشت می‌کنند.
این آمار سازمان ملل.
اما جالب است بدانید که ناامنی و عدم کنترل دولت در این مناطق یکی از عوامل ادامه کشت و تولید موادمخدر است و علاوه بر آن، دخالت برخی مسوولان دولتی در قاچاق موادمخدر و همکاری آنان با مافیای این مواد نیز دلیل دیگر ادامه کشت خشخاش در ‪۹‬ ولایت مذکور است.
به گونه ای که گفته می شود والی قندهار هیچ گونه اقدامی در راستای محو کشتزارهای خشخاش در این ولایت نکرده است و وزارت مبارزه با مواد مخدر نیز امسال تنها طرح نابودی مزارع خشخاش را فقط در دو هزار و ‪ ۳۱۶‬هکتار زمین اجرا نموده است.
از اینها که بگذریم افزایش روز افزون معتادان کشور واقعا تاسف برانگیز است زیرا تعداد معتادان به مواد مخدر از جمله چرس، تریاک و هروئین بویژه در مناطق روستایی رو به افزایش است. به نحوی که شمار معتادان مواد مخدر در کشور که در سال ‪ ۲۰۰۶‬میلادی ‪ ۲۰۰‬هزار نفر بود در حال حاضر به بیش از یک میلیون نفر افزایش یافته است.
مسئولان همیشه گفته اند اکثر این افراد هنگام مهاجرت در خارج از کشور معتاد شدند، ولی تعداد زیادی از روستاییان افغان حتی یکبار هم به خارج سفر نکرده اند و مشخص است که با گسترش کشت خشخاش و تولید مواد مخدر، در مناطق خود به این پدیده آلوده شده اند و هنوز فعالیت کشاورزان در کشت بوته خشخاش، تهدید جدی برای خانواده‌های آنان محسوب می شود .
در حالی که براساس گزارش سازمان ملل بیش از ‪ ۹۰‬ فیصد عواید فروش مواد مخدر، از آن مافیای بین‌المللی مواد مخدر می‌شود و فیصد کمی ی به کشاورزان و قاچاقچیان افغان می‌رسد.
از سوی دیگر دولت از درمان این همه معتاد عاجز است و تنها امکان درمان یک فیصد آنها وجود دارد و متاسفانه بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که هر فرد معتاد روزانه به طور میانگین یک دالر برای خرید مواد نشه آور هزینه می‌کند که به این ترتیب هر روز یک میلیون دالر و سالانه ‪۳۶۵‬میلیون دالر صرف خرید موادمخدر می‌شود که می توان گفت همین مبلغ هم برای درمان معتادان نیاز است.
هرچند دولت برای پیشگیری از افزایش شمار معتادان به موادمخدر، اقداماتی را انجام داده است و با تعدادی مراکز درمانی، شماری از این افراد را تحت درمان قرار داد، اما رو آوردن جوانان بیشتر به مواد مخدر از جمله تریاک و چرس، نتوانسته از نگرانی دولت بکاهد.
هنوز که هنوز است فقر و بیکاری از عوامل عمده اعتیاد به موادمخدر در کشور به شمار می رود و اغلب جوانان بیکار برای رهایی از نگرانی‌های ناشی از بیکاری و سرگرمی زودگذر، به این مواد پناه می‌برند. افزون بر این، تعداد زیادی از ماموران پلیس آلوده به مواد مخدر هستند و حاضرند با دریافت مقداری مواد مخدر ازسوی قاچاقچیان، با آنان همکاری کنند و بدین ترتیب قاچاقچیان با خیال راحت از ایست‌های بازرسی عبور می‌کنند.
البته این بی انصافی است که همه تقصیرها را به گردن دولت افغانستان بیندازیم زیرا برای غلبه بر این چالش جهانی علاوه بر ظرفیت‌سازی باید برنامه جامع تدوین شود و دولت نمی تواند به تنهایی با این معضل مبارزه کند.
به هر حال این گزارشی است تاسف بار و نگران کننده از وضعیت نابه هنجار کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر در کشورمان که حاصل آن افزایش روز افزون معتادان جوان در اقصانقاط افغانستان می باشد. و جوانی که باید مایه پیشرفت و سربلندی کشور باشند با آلودگی به مواد خود را اسیر خفت و خواری می نمایند.
و هنوز این سوال است که چه کسی در این میان مقصر اصلی است؟ و چه کسی چه وقت به داد این جوانان خواهد رسید؟ و افغانستان را از این معضل خانمانسوز نجات خواهد داد؟ 

منبع : شبکه اطلاع رسانی افغانستان