گزارش از جلسه کمیسیون سمع شکایات مشرانوجرگه در مورد بامیان

در کمیسیون سمع شکایات مشرانو جرگه؛

اختلاف اهالی منطقه "دره خشکک" ولایت بامیان با حبیبه سرابی والی این ولایت، به تفاهم اولیه انجامید

 براساس گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) تعدادی از مردم منطقه دره خشکک بامیان، به نمایندگی از اهالی این منطقه به منظور رسیدگی به شکایت شان مبنی بر غضب زمین های مسکونی از سوی والی بامیان حبیبه سرابی، به کمیسیون سمع شکایات مشرانو جرگه مراجعه نمودند.
جلسه به ریاست داکتر زلمی زابلی، رییس کمیسیون سمع شکایات مشرانو جرگه دایر گردید. شاکیان مدعی بودند که خانم سرابی، خانه های شان را در جنوب شهر بامیان، آن هم به غرض ساخت و اعمار دانشگاه، تخریب نموده و از ملکیت آنها خارج ساخته است. این تعداد از نمایندگان شورای ولایتی می گفتند:"حکومت باید یا در بدل این زمین ها که مساحتی در حدود 250 جریب را دربر می گیرد به ما زمین بدهد و یا اینکه معادل نقدی آن را مسترد نماید."
در مقابلف حبیبیه سرابی، والی ولایت بامیان خطاب به رئیس کمیسیون سمع شکایات گفت:"ما به این تعداد از همشهریان گفته بودیم تا اسناد خود را طی مراحل کنند، منتها آنها نتوانستند به ثبوت اسناد خود از طریق عدلیه یا حقوق بپردازند، زیرا این گونه قباله ها که در دست شان است به عنوان "کوه پیچ" یاد می شود و هیچگاه به موازینی که در قانون و مقررات است، برابر نیست. با آن هم به این دوستان وعده کرده بودم چنانچه طی مراحل می کردند این مهم برای شان عملی می شد."  

 

سرابی افزود:"این همشهریان بدون توجه شروع کردند به ساختن خانه های خودسرانه، مخصوصاً در محلی که پوهنتون ساخته شده است، آن هم به صورت پراکنده به ساختن پرداختند؛ به این نیت که بتوانند زمین را غصب کنند و بعدا کار برای شان راحت شود."

والی بامیان علاوه کرد:"شهرداری وقت به ایشان طی نامه ها و گوشزدهای متناوب اعلام کرده بود که به ساخت خودسرانه ادامه ندهند؛ ولی توجهی از سوی ایشان صورت نگرفت، بنائاً ما ناچار شدیم تا نه به صورت کامل بلکه به گونه ای که معلوم شود این ساخت و سازها غیرقانونی است، بخشی از بالای سقف این تعمیرها را تخریب کنیم."
زلمی زابلی؛ رئیس کمیسیون سمع شکایات در ادامه، خطاب به حبیبه سرابی گفت:"آیا ممکن است از سوی دولت و از سوی شما کمکی به اهالی این منطقه صورت گیرد تا بتوانند برای خود خانه بسازند؟"
سرابی در جواب گفت:"متأسفانه در این منطقه قطعاً امکانات نداریم و حتی شهر جدید ما غیر از 100 جریب زمینی که دولتی است در منطقه ای ساخته شده که زمین های شخصی است، لذا بسیار مشکل است که بتوانیم زمینی برای ساخت پیدا کنیم."
نمایندگان مردم منطقه دره خشکک ولایت بامیان، ادعای حبیبه سرابی والی این ولایت را مبنی بر اینکه دانشگاه ساخته شده توسط والی، بلند آب است را رد کرده، گفتند:"ما اثبات کرده می توانیم که همین دانشگاهی که توسط والی صاحب محترم ساخته شده بالاتر از آن نیز آب جریان دارد به این معنا که دانشگاه در زمین هایی که سی سال پیش زمین زراعی بوده و متعلق به مردم، ساخته شده است."
زلمی زابلی در ادامه از حبیبه سرابی والی بامیان سوال کرد که آیا در وزارت عدلیه اسنادی وجود دارد دال بر اینکه زمین های مورد ادعا جزو زمین های بیت المال باشد یا خیر؟
خانم سرابی در جواب گفت: یک تعداد اسناد همراه ماست که نشان می دهد برخی بلندآبها در املاک دولتی ثبت نمی باشد، یعنی به صورت یک تپه با ارتفاع 50 متر واقع می شوند که دانشگاه ساخته شده توسط ما در آن طرف تپه واقع شده است.
در اخیر، رئیس جلسه آقای زابلی به عنوان جمع بندی به خانم سرابی پیشنهاد داد ضمن راضی ساختن شاکیان و رفع شکررنجی ها و دل خوری های پیش آمده، امتیازی به هر شکل ممکن به شاکیان تعلق گیرد و مسئله قباله شرعی از سوی والی زیاد مطرح نشود، چرا که در عرف افغانستان زمین های موروثی، قباله شرعی نمی خواهد و در املاک ثبت نیست. از سوی دیگر نیز بنابر گفته های سرابی منطقه ای که در آن از سوی مردم خانه ساخته شده است منطقه سیلابی است و در صورت بروز خسارت از دولت مطالبه خساره می نمایند و تأمین خسارات جانی و مالی بار دیگری بر دوش دولت خواهد گذاشت، لذا نباید در آن مکان خانه ساخته شود.
بر این اساس فیصله شد تا آقای هدایت الله رهایی سناتور ولایت بامیان به همراه هیئتی از نمایندگان مردم، به بامیان سفر نمایند و به صورت عرفی و ملی این معضل حل گردد. خانم سرابی نیز فیصله رییس کمیسیون را تأیید نمود و بدین گونه جلسه ختم گردید.
با این حال از حبیبه سرابی در پایان در یک مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان گفت: در بامیان مانند هر جای دیگر افغانستان مشکل زمین، همیشه یک مشکل حاد است، منتها از آنجائی که بامیان یک منطقه کوهستانی و کم زمین می باشد، مشکل زمین حتی دامنگیر مسائل انکشاف می گردد.
والی بامیان افزود: پوهنتون یک ضرورت است و جایی که در آن این محل ساخته شده است یک بلندآبه دولتی می باشد که در پائین آن یک جوی تداوم یافته است و دوستان و همشهریان ما ادعا دارند که این زمین و جوی متصل به آن متعلق به آنهاست که قباله شرعی نیز در دست ندارند.
خانم سرابی در خصوص اینکه پس از سفر هیئت سنا چه نتیجه و تفاهمی حاصل خواهد شد گفت: چیزی که برای ما مهم است اینست که مردم باید قوانین و مقررات را بفهمند به این معنی که با در دست داشتن یک سند موروثی و عرفی کاپی نمیتوان به دید قانونی نگریست.
سرابی افزود: هیئت محترمی از مشرانو جرگه و از ریاست عدلیه می باید سند شاکیان را بازخوانی نمایند تا اهالی این منطقه متوجه شوند سندشان قانونی نمی باشد. با این حال خانم سرابی علی رغم لحن قبلی خود در کمیسیون و بر اساس فیصله نهایی، انعطاف بیشتری نشان داده و گفت: اگر امکان این پیش بیاید که ثابت شود زمینها زیاد سیل زا نیست و باعث تخریب منازل شان در آینده نمی گردد، زمینه ای با همکاری وزارت شهرسازی و شهرداری مساعد می سازیم تا در قسمت مسکن گزینی شان جابجایی هایی صورت بگیرد.
خانم سرابی صراحتاً تأکید کرد زمینی که دانشگاه در آن اعمار گردیده به هیچ وجه شخصی نمی باشد و کمک و مساعدتی که در نظر می گیریم به خاطر این است تا پس از مشورت با انجینران و تفاهم با خود ایشان، در بدل خانه های گلی که از آنها قسماً تخریب کردیم، موقعیت های دیگری به آنها بخشیده شود.
از خانم سرابی خواستیم تا در خصوص مشخصات دانشگاه نیز ملعوماتی ارائه نماید، ایشان گفت: این پوهنتون در مساحت حدودی 150 جریب در بالای تپه و مشرف به دره ساخته شده که محصلین در دو فاکولته (دانشکده) زارعت و تعلیم و تربیه مشغول به تحصیل هستند. وی افزود: وزارت تحصیلات عالی در نظر دارد بخش اداری را در آن ایجاد نماید. وی در اخیر از ساخت لیلیه پوهنتون خبر داد، و افزود: مصارف این لیلیه از بودجه تشویقی حذف کوکنار در ولایت بامیان تمویل گردیده است.  

منبع : خبرگزاری صدای افغان (آوا)