انتخابات وسهم گیری تحصیلکرده ها

انتخابات یکی از اساسی ترین اصول دموکراسی میباشد ، برای داشتن یک جامعه که در آن حاکمیت مردم وجود داشته باشد بهترین راه انتخاب افراد برای اجرای امور از طریق انتخابات میباشد. خوشبختانه ما در کشور خود بعد از مدت ها انتظار  بعد از سقوط رژیم طالبانی داریم انتخابات را تجربه می نمایم  با توجه به اصل شفافیت در انتخابات ،کاری بر این ندارم که چگونه برگزار شد تقل شد یا نه کی برنده شد وکی هم بازنده مهم نفس انتخابات است . مردم افغانستان با توجه به تهدیدات جدی امنیتی مخالفین مسلح دولت با شجاعت تمام پای صندوق ها رای رفتند ونشان دادن که مصمم به حاکمیت مردم و دموکراسی اند ونیز میتوانند خود در تعین سرنوشت شان سهیم باشند .

مردم بامیان برنده اصلی انتخابات پارلمانی اند نه نامزدان

مردم بامیان برنده  اصلی انتخابات پارلمانی نه نامزدان  

 نوت : این مطلب در شماره ۵ پیام بامیان نیز بنشر رسیده.

بامیان یک فرهنگ است نه یک ولایت یا یک محدوده ای جغرافیایی ، هر یک ما وابسته به این فرهنگ هستیم وباید ارزشهای آنرا پاسداریم ، من به عنوان یک بامیانی به تعبیر فوق بخود می بالم وافتخار میکنم که  شهروندان منسوب به این فرهنگ در همه ای امور پیشگام بوده اند از جهاد ومقاومت الی دموکراسی . در مجلس نمایندگان بامیان 4 کرسی دارد که سه مرد ویک خانم اما برای احراز این پست 43 تن خود را نامزد نموده که

 

 از آن جمله شش تن آنان  خانم بود  . این ولایت شش واحد اداری ( ولسوالی) ویک مرکزیت دارد . در نوشته حاضر مختصر پیرامون روند انتخابات پارلمانی میخوانید.

 

در راه کابل چی دیدم وچی شندیدم

بعد از مدتی خواستم عید رمضان را با خانواده در کابل سپری نمایم  ند روز پیش کمی سوغاتی از بازار بامیان گرفته و یک روزمانده به عید از بامیان زیبا حرکت کردم بطرف کابل ، در موتر با جمع دوستان بودیم بسیار خوش وقصه کرده رفتیم ، دوستانیکه از مسیر میدان وردک سفر کرده باشد در اغاز ساحه ولایت میدان وردک ( ولسوالی بهسود)گذشته از کوتل حاجی گگ

خیلی جالب است باید همه چیز را از نو تجربه کرد

با عرض سلام وعرض ادب خدمت همه دوستان خصوصاْ استاد عزیز نظری خوشحالم از اینکه خیلی زیبا دوستان از یک دیگر حد اقل از طریق وبلاگ  احوال می گیرند ودر ارتباط هستند وبرایم بسیار جالب ودوست داشتنی است  

اما در مورد موضوع مورد بحث خدمت مبارک عرض شود اینکه من هم معتقد هستم که اگر آدم زیاد پیاده روی کند مسلماْ انرژی مصرف میکند اینرا بر علاوه شما باکولو هم تجربه کده بود که هیچ ضرورت بر تجربه دوباره او نیست وهر عقل سالم اینرا می پذیرد ولی موضوع جای دیگر است که خراب شدن موتر یا مریض شدن دریور - تمام شدن تیل یک چیزی هست که میتوان آنرا در جوامع خیلی هم پیشرفته مشاهده کرد ودر ضمن استعمال کلمه شکنجه وتعیین مصداق آن وظیفه نه من واست ونه شما در عین  اگر این موضوع را نظر دارید بایداز دفتر مرکز سازمان ملل متحد وتهیه کنندگان کنوانیسون منع شکنجه هم دعوت میکردید تا ثبت میشد وتعدیلات صورت میگرفت.  

در عین حال شکنجه واعمال شکنجه طوریکه در قوانین پیش بینی شده جرم است وباید بالای اعمال کننده مجازات تطبیق گردد

ودر عین حال میخواهم عرض کنم که مطابق قانون اساسی وقانون جزا افغانستان هیچ عملی جرم شمرده نمی شود مگر به حکم قانون نافذه - ودر عین حال صراحت دارد که هیچ کسی را نمی توان مجازات کرد مگر به حکم قانون. شما لطف کرده موارد فوق را در نظر گرفته برای عاملین مجازات تعیین نماید. 

ویک مرتبه از ریاست محترم دانشگاه جویا شوید ویا هم تحصیلات عالی که بجز از بامیان در کدام ولایت برای انتقال دانشجویان از خانه ویاخوابگاه شان واسطه در نظر گرفته شده این یک استثنا است ولی مسلما همکار با خواهران عزیز مان در این مورد خیلی مهم وضروری است شما شاید بیبنید که خواهران ما از دشت ملاغلام الی لیسه اناث مرکز بامیان پیاده می آیند که بمراتب از آن فاصله دارد. در شیبر دانش آموزان ۲ونیم ساعت پیاده روی دارند وامثالهم در سایر نقاط افغانستان. 

لطفاْ بیاید از مامورین دولتی هم احوال گیرید که از زرگران الی دفاتر خود پیاده می آیند وپس میروند شاید برای شما موتر مهیا باشد وتیل هم زیاد که هر جای بروید هیچ خراب نشود وکم هم نشود. روز این لحاظ باید همه در زندان بروند خیلی جالب ...

در عین حال من اعلام میکنم که در چنین دعوت شرکت نمی کنم  چون حیف است آنچه عقل حکم میکند وهیچ کسی در مورد آن منکر نیست کار بی مفهوم نمایم مثل اینکه  اعلام شود که بیاید ثابت کنیم آفتاب نور دارد. 

واسلام نامه تمام 

نمی خواهم وعلاقه ندارم این موضوع ادامه داشته باشد

نظری عزیز پیاده روی دانشجویان دختر خاتمه یافت

میخواهم شخصا به عنوان یک شهروند مقیم بامیان و پذیرفتن بامیان به عنوان یک فرهنگ وتاریخ بامیانی از عموم دوستان اصحاب رسانه های که در این سرزمین علم وفرهنگ فعالیت مینمایند ونوشته های خوبی دارند وبه بسیاری نواقص اشارات بسیار خوب دارند تشکری کنم 

دیروز نوشته ای را در وبلاگ دوست بسیار خوب وپر تلاشم آقای نظری مطالعه کردم من را واداشت تا پی موضوع روم وعلت را دریابم . خوشبختانه موضوع بسیار جدی از ضعف مدیریت نبوده ولی خود شما هم میدانید که در دانشگاه های دولتی - دانشگاه مسئولیت نقل وانتقال دانشجویان را از خوابگاه ویا خانه ای شان در محل تدریسی دانشگاه ندارد این یک نوع کمک وهمکاری است که در بامیان صورت می گیرد ( این موضوع را کچ نبرید منت نیست واقعیت است) ملی بس که در اختیار خواهران مان قرار گرفته کمی مشکلات تخنیکی پیدا نموده بود که با دست بکار شدن مسئولین از همان لحظه دیروز بعد از ظهر خاتمه یافت وامروز قادر به حمل ونقل دانشجویان میباشد ومن خود هنگام رفتن به دفتر شاهد این موضوع بودم. 

بناْ میخواهم روی این قسمت از نوشته استاد نظری مکثی داشته باشتم