مرکز رسانه های بامیان گامی بسوی همگرایی خبرنگاران بامیان

دیروز مرکز رسانه های بامیان با حضور تعدادی از مسئولین حکومتی، اعضای جامعه مدنی و تعدادی از خبر نگاران رسما به فعالیت خویش آغاز نمود.  

شخصا بنا به مصروفیت که داشتم نیتوانستم تا آخر مراسم باشم وگزارش دقیق بنویسم ولی تا زمانیکه بودم صحبتهای آقای عباس آگاه یکی از بانیان این مرکز بود. 

 وی در صحبتهای خود به نکاتی جالبی اشاره نموده: 

1- به تعداد 42 نفر در بامیان می باشند که بطور مستقیم ویا غیر مستقیم با رسانه ها همکاری دارند. 

2- به تعداد45  وبلاگ بیتشرین اخبار و نوشته شان در مورد بامیان هست که اکثریت شان از همینجا(بامیان) مدیرت میشود. 

3-  30 عنوان رسانه چاپی تاهنوز در بامیان فعالیت داشته یا بطور مداوم ویا هم مقطع ای که اکثریت مقطع ای بوده.  

4- اکثریت خبرنگاران موجود در بامیان غیر مسلکی اند. 

5- در بامیان برخلاف سایر ولایات کشور هماهنگی بسیار خوب بین حکومت و رسانه ها وجود دارد . 

 گزارش مفصل را میتوانید در وبلاگ دوست عزیزم آقای نظری، که افتخار وبلاگ نویسان افغانستان است (زندگی در بامیان) بخوانید. 

ارباب خدیجه بانوی دلاور افغانستان

شرح مختصر سوانح خدیجه ارباب   

نام اصلی ارباب: خدیجه است اما در ادبیات عامیانه هزارگی مصطلح به خَه چَی ارباب می باشد.

نام پدر: ارباب شیر علی معروف به شیر علی کربلایی.

نام جد: ظفر علی ساکن اصلی شاطو بوده دارای یک دفتر زمین مالیه دهی بود.

نام شوهر: ملا عیسی.

سال تولد: 1301 هجری شمسی.

سال وفات: 1359 هجری شمسی که حین وفات 58 ساله بود.

تعداد اولاد: دو بچه و سه دختر.

علت ارباب شدن و رابطه پیدا نمودن به حکومت:

پدر خدیجه ارباب در منطقه ای خود شخص معروف بود، محل زندگی اش پای کوتل شاطو( جای که همیشه برفباری و پیچیش باعث مسدود شدن کوتل می گردد) هوتل وجود نداشت علاوه بر منبر که در قریه برای سرپناه شب مسافرین موجود بود، ارباب شیرعلی یک خانۀ دودی کلان داشت که بزبان عوام " شیشتنی" گفته میشد و دارای یک تابه خانه کوچک هم بود که از بالای شیشتنی راه داشت. بزرگان و کارمندان دولتی ای که چای و نان ضرورت داشتند ویا شب در قریه شاطو می ماندن خانۀ شیر علی کربلای بودند.

سید عباس حکمران حکومت کلان دایزنگی که درفصل زمستان از خوردک تخته پنجاب یعنی مقر حکومت کلان دایزنگی محل حکمروایی اش بطرف یکاولنگ می آمد راه شاطو مسدود بود، اسب و الاغ رفت وآمد نمی توانست، سید عباس را مردم بین سبد کاه کش گذاشته طور نوبت بدوش شان حمل می کردند تا به قریه شاطی رساندند. تمام اربابان یکاولنگ در قریه شاطو به استقبال حکمران جمع شده بودند، سید عباس شب را خانه ای خدیجه ارباب سپری نمود و در محضر اربابان و مردم اورا به حیث ارباب شاطو و انده انتصاب نمود خدیجه ارباب هیج وقت به حکومت کلان دایزنگی( خوردک تخته) نرفت اما در ولسوالی یکاولنگ که اول جزء واحدات اداری کابل و بعدا جزء حکومت دایزنگی گردید رفت و آمد داشت.

داکتر سمر امروز جایزه میگرد

داکتر سیما سمر بانوی پر افتخار جهان طی سفری که در ایرلند دارد امروز جایزه مهم آن کشور که همه ساله برای یکی از کسانیکه در راستای صلح و حقوق بشر در دنیا فعالیت های چشمگیر داشته اهدا میگردد را اخذ میکند. 

این جایزه قبلا به نیسون ماندلا، بیل کلنتون وافراد سر شناس دیگر نیز تعلق گرفته بوده است 

از صمیم قلب برای داکتر سیما سمر تبریک میگویم 

به امید موفقیت های هر چی بیشتر وی و تمامی دوستان. 

دو، دوست من شهید شد

 

جنرال داوود داوود را از زمانی که منسوب پولیس افغانستان شدم شناختم در ابتدا با وی آشنای نزدیک نداشتم، بعد از مدتی که من در قوماندانی امنیه ولایت کابل در یکی از پست های نسبتاً خوب موظف شدم با وی بیشتر آشنا شدم، جنرال داوود شخص بردبار و با جرئت بود، زمانیکه آشنایی مان بیشتر شد وی در پست معینیت مبارزه بامواد مخدر وزارت امور داخله بود و من برای ادامه تحصیلم در بخش مبارزه با مواد مخدر در آکادمی  DEA   شهر کوانتیکو، ایالت ویرجنیا، ایالات متحده امریکا عزیمت نمودم در آنجا نیز دریافتم که مسئولین مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده امریکا به وی سخت احترام دارد، بعد از این که درسهایم تمام شد(2007) و برگشتم ملاقات خوبی با جنرال داوود داشتم از من در مورد درسهای آنجا پرسید و گفت چی فکر میکنی آیا میتوانیم با این روند نیروی پولیس کشور را در امر مبارزه با مواد مخدر قدرتمند سازیم. من برایش گفتم جناب معین صاحب بلی درسهای خیلی مفید بود ومیتواند بسیار زیاد موثر واقع شود اما به یک شرط، گفت چی شرطی؟ من برایش گفتم که اکثریت درسها وتمرینات که ما انجام دادیم توسط دستگاه های بسیار مدرن بود که در افغانستان نداریم وباید از آن مجرا نیز تقویه شویم، وبرایش گفتم که پولیس ما تاهنوز هم زمانیکه به مواد مشکوک سر میخورند فقط میتوانند با کمی مزه با ذایقه آن آنرا شناسایی کنند که بس خطرناک است.  

صحبتهایم برایش جالب بود، مثل این در خیلی موارد زمانیکه در وزارت امروداخله بودم وی را میدیدم وی منرا  افسر جوان هزاره خطاب میکرد، و خیلی روی من حساب میکرد در بسیاری موارد که ضرورت  بود تا افسران جوان در ان شرکت نماید شخصا برایم تماس میگرفت و من را تشویق به اشتراک در آنجا میکرد. 

یک خاطره خوب دیگر که از وی دارم ظهر یکی از روزها رسمی بود من برای صرف طعام بطرف طعام خانه وزارت امورداخله که در عقب دفتر مان قرار داشت میرفتم دیدم که جنرال صاحب داوود نیز برای اینکه از وضعیت غذا آگاهی پیدا کند و بعضی اوقات خودش نیز در طعام خانه عمومی البته در بخش مقامات می آمد غذا میخورد، بطرف سالن غذا خوری می آمد منتظر ماندم تا بیاید چون از لحاظ رتبه وچوکی بمراتب از ما بلند بود در عسکری نیز ایجاب میکند تا به مقامات احترام گذاشت شود، وی نزدیک شد پرسید چطور هستی؟و برایم گفت یک بورسیه مسکو آمده نامت را نوشتم از خانواده اجازه بگیر دیگر بهانه ای در کار نیست در همین صحبت بودیم در مسیر راه یک سرباز جوان پولیس که منسوب قعطات امنیتی هلمند بود در حالیکه پاه راستش گج شده بود با عصا چوب، را دیدم جنرال از من پرسید ای بچه کی است من هم نمیدانستم رفتم نزدیک پرسیدم وبعد به جنرال گفتم سرباز ماست و در هلمند زخمی شده حالا برای گرفتن پولی (50000 افغانی)که برای مجروحین در نظر است آمده، داوود خان خود رفت صورت وی را بوسید و به سکرتر خود وظیفه داد تا وی را در دفتر ببرد و نان برایش همانجا بیاورد و به یکی ازمسئولن دفتر خود وظیفه سپرد تا تمامی کارهای اداری این سرباز را تمام کند.  

داوود خان بسیار در لباس ویونیفورم خود ثلیقه بخرج میداد و خیلی منظم بود از لحاظ ظاهری.

خاطرات زیاد دارم از جنرال داوودخان که مجال نوشتن در اینجا نیست، وی یک سرباز خوب افغانستان بود. 

من قبلا با وی آشنایی نزدیک نداشتم و از کارکرد قبلی وی نیز خبر ندارم. 

مل پاسوال شاه جهان نوری یک مجاهد خوب و یک سرباز با ایمان کشور بود باوی نیز بسیار از نزدیک اشنایی داشتم . 

 خداوند مغفرت نماید تمامی شهدای عزیز کشورمان را. الله امین

از شصت و چهارمین سال تولد رهبر شهید در بامیان تجلیل گردید .

مجمع گفتمان دانشجویان دانشگاه بامیان از پنجم جوزا سالروز تولد پرچمدار عدالت اجمتاعی و شهید وحدت ملی بابه مزاری گیرامیداشت بعمل آوردند .

درین محفل تعدادی زیادی ازدانشجویان و مقامات حکومت محلی اشتراک نموده بودند . 

محمد علی نجفی رئیس خدمات سکتور ولایت بامیان شهید مزاری را منادی وحدت ملی در افغانستان خواند.

حاج صادق علیار که درین محفل سخنرانی می نمود از بابه مزاری به عنوان یکی از شخصیت های که تمام ویژه گی های یک رهبر در وجود ش متبلور بود یاد اوری نموده و رهبر شهید را متلق به یک قوم و یک جریان خواص نداسته بلکه وی به را  عنوان فریاد گر عدالت اجتماعی برای تمامی ملیت های ساکن در کشورعنوان نمود . 

حاج صادق علیار خطاب به حاضرین گفت : مکتب بابه مزاری پیروان زیادی دارد ولی این مکتب و این خط و اندیشه را که  او با خون خویش رقم زد متاسفانه بدون رهرو بوده ، یکی از میراث های رهبر شهید حزب وحدت بوده اما کسانی که مدعی رهبری حزب وحدت می باشد چه کارهای انجام داد، بخاطر منافع شخصی و ضعف که داشتند حزب وحدت را ازهم پاشید ، و از نام مزاری وجایگاه او یک شرکت سیاسی ساخته و به فکر جمع آوری پول و مادیات دنیا دست زدند .

 جواد ضحاک رئیس شورا ولایتی  بامیان از خاطرات خود زمانیکه با رهبر شهید بود صحبت نموده گفت : رهبر شهید امین تیرن وشجاع ترین مرد تاریخ افغانستان بود.

محمد ظاهر نظری یکی از وبلاگ نویسان مطرح کشور در مورد ایده شهید مزاری و سیستم فدرالی در افغانستان سخنرانی نموده وبیان داشت: طرح شهید مزاری در آن زمان وهمچنان اکنون یکی از بهترین راه حل های منطقی بیرون رفت از مشکلات کشور است.

 به عقیده رمضان احمدی رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه بامیان  نیز در سخنان خود که در مورد شخصیت والای شهید مزاری اشاره داشت. 

مسئولین گفتمان دانشجو من را موظف نموده بودند تا در مورد رسالت جوانان در آینده کشور نکاتی را به عرض حاضرین برسانم، به عقیده من شهید مزاری برعلاوه اینکه در صحنه مبارزه وجهاد قرار داشت توجه جدی به آینده جوانان می نموده، که میتوان طرح ایجاد دانشگاه بامیان، اعزام جوانان به بورسیه های تحصیل خارج از کشور، توجه به مراکز فرهنگی  ونشریات وهمچنان تاکید بر ارتقا ظرفیت فرماندهان را از موارد مشخص راهبرد رهبر شهید برای اینده دانست.

موج مزاری خواهی و شناسایی افکار واندیشه های بلند رهبر شهید در حال گسترش بوده و مجمع گتفمان دانشجو دانشگاه بامیان درنظر دارد تا با تدویر جلسات و همه پرسی از طریق انترنیت جایزه را بنام جایزه جهانی بابه مزاری آماده ساخته و هرسه سال بعد شخصیت های که در راستای تامین عدالیت و برادری به شکل عملی در سراسر جهان تلاش می نمایند اهدا کنند .

همچنان در این مراسم از سه جوان پرکار کشور هر یک محترم رمضان احمدی رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه بامیان، ظفر بامیانی  و طاهره بخشی، که در ولایت بامیان فعالیت های چشمگیری فرهنگی واجتماعی نموده اند از طرف مجمع گفتمان دانشجو لوح تقدیر اهدا گردید

گفتنیست که از پنجم جوزا همه سال از سوی مجمع دانشجویان دانشگاه بامیان تجلیل  می گردید اما امثال این محفل با شکوه هرچه تمام برگزارشده بود .